The way my life - The way my life นิยาย The way my life : Dek-D.com - Writer

    The way my life

    หลายคนให้คำนิยามกับความรักไว้ว่า ความรักทำให้คนตาบอด ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ ความรักเปลี่ยนแปลงจิตใจ แต่ความรักในบทนิยามของฉันคือไตรมาสช้ำรัก เพราะทุกๆไตมาสของฉันมีความสุขกับความรักได้ไม่ถึงอาทิตย์

    ผู้เข้าชมรวม

    55

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    55

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 ก.ค. 56 / 13:21 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

                               The way my life.

                  เปิดเทอมวันแรกก็ทำให้หัวใจฉันพองโตซะแล้ว เข้าสู่ปีสุดท้ายของการเป็นนักเรียน ม
    .ปลาย วันนี้ฉันเดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่งคาดว่าน่าจะเป็นอาจารย์ที่มาใหม่ในโรงเรียนเพราะฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย แต่เขาก็น่ารักดีนะ แต่ก็เถอะคนอะไรเดินไม่ดูทางเดินชนแล้วยังไม่ขอโทษอีกไม่มีมารยาทสิ้นดี ไม่รู้รึไงว่าฉันใหญ่ที่สุดใน hi school นี้ นี่ฉันให้อภัยเพราะนายหน้าตาดีเฉยๆนะ เข้าไปติวคณิตให้เพื่อนต่อดีกว่า นี่ สไปรท์เธอรู้รึเปล่าว่าวันนี้จะมีรุ่นพี่ฝึกสอนมาสอนวิชาคณิตศาสตร์ให้ห้องเรา เห็นเพื่อนบอกว่าหน้าตาดีมากเลยนะแก หน้าเหมือนโฬม พัฏฐะ เลยนะ ฮ่ะ! โฬมนี่นะหน้าตาดี เฮ้ย!มาโน้นแล้ว อะ นี่นายคนที่ฉันเดินชนเมื่อเช้านิ สวัสดีครับน้องๆทุกคน พี่ชื่อพี่ไอซ์จะมาสอนน้องๆในคลาสนี่ สไปรท์พี่เขาหน้ารักมากเลยแก โบว์แกเพิ่งเห็นหน้าพี่เขาแค่ครั้งแรกก็ตกหลุมรักเขาซะแล้วหรอ แกก็พูดได้สิเพราะบรรดาผู้ชายหน้าตาดีในโรงเรียนก็รุมจีบแกกันทั้งนั้น พี่คนนี่ฉันขอนะ อย่าให้เขามาหลงเสน่ห์แกอีกคนเลย สาธุ ฉันก็ภาวะนาให้มันเป็นแบบนั้นนะแก เพราะเบื่อกับการวิ่งหนีแล้วอะ แกตอนนี้แกอายุ18แล้วนะ แกไม่คิดที่อยากจะมีแฟนบ้างเลยหรอ สไปรท์ โบว์ฉันเคยบอกแกว่าถ้าไม่มั่นใจว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นคนในอนาคตของฉันฉันก็ยังไม่อยากมี ฉันเคยบอกเธอว่าจะมีแฟนแค่คนเดียวและแต่งงานกับคนนั้นเลย โอเคมั๊ย ฉันจะคอยดูนะสไปรท์ทำให้ได้อย่างปากพูดก็แล้วกัน

     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


                 หลายวันนี่ฉันรู้สึกสับสนและกระวนกระวายเป็นเพราะอะไรนะ ฉันเจอนายบ่อยเกินไปรึเปล่านายไอซ์ ฉันไปเรียนพิเศษที่โรงเรียนสอนพิเศษของคุณลุงฉัน คุณลุงก็ดันให้นายมาสอนฉันแบบตัวต่อตัวอีก แต่ทุกครั้งที่นายสอนฉัน นายมองฉันเหมือนจะบอกอะไรบางอย่างรู้มั๊ยว่าแววตาของนายมันทำให้ฉันหวั่นไหว วันนี้นายรู้มั๊ยว่านายทำเหมือนกับนายเป็นห่วงฉัน เพราะตอนเช้าอากาศที่ร้อนระอุทำให้รู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก ก็เลยทำให้ฉันต้องเป็นลมล้มพับไป พอฟื้น โบว์ก็บอกฉันว่า สไปรท์ เธอรู้มั๊ยว่าเมื่อเช้าตอนที่เธอเป็นลมใครเป็นคนอุ้มเธอมาที่ห้องพยาบาล โบว์ถามแปลกไปรึเปล่าก็ฉันเป็นลมฉันจะรู้ได้ยังไง เออ งั้นไม่พูดแล้ว นี่อย่าไปน้อยใจไปเลยนะเพื่อนสาว แล้วตกลงว่าใครเป็นคนอุ้มฉันมา ฉันจะได้ไปขอบคุณถูกคน พี่ไอซ์ไงสไปรท์ เมื่อเช้าพอเธอกำลังจะล้มนะพี่ไอซ์เขามาจากไหนไม่รู้เป็นเหมือนพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอกแล้วเธอก็ล้มลงไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา แล้วเขาก็อุ้มเธอมาที่นี่และเขาก็... ก็อะไรเล่าต่อสิ โบว์ แล้วเธอจะขัดฉันทำไมสไปรท์ พี่เขาก็วางเธอลงที่เตียงเบาๆและใช้มือบรรจงปาดผมออกจากใบหน้าของเธอแล้วพวกฉันก็เข้ามาพอดีแต่ถ้าฉันเข้ามาช้ากว่านั้นเขาอาจจะบรรจงจูบที่ริมฝีปากของเธอไปแล้วก็ได้ โบว์ๆ ตื่นๆ เธออย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย ฉันกับนายไอซ์เราเป็นแค่คนรู้จักกันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ แต่ฉันเห็นว่าเธอกลับบ้านพร้อมพี่ไอซ์เกือบทุกวันเลยนะ ก็แค่บางวันที่เรียนพิเศษด้วยกันแค่นั้น ฉันเป็นหลานของเจ้านายเขานะ เขาก็ต้องไปส่งฉันมันก็ถูกแล้ว แต่แกก็ลองคิดดูนะสไปรท์บ้านพี่ไอซ์เขาก็ไม่ใช่พวกไม่มีจะกินนะ เรียกได้ว่าเป็นเศรษฐีเลยก็ว่าได้ ความจริงเขาไม่จำเป็นที่จะต้องมาสอนพิเศษเลยด้วยซ้ำ ถ้าเขาไม่ชอบแกเขาจะมาสอนที่โรงเรียนนี่ทำไมและถ้าเขาไม่ชอบแกจริงๆเขาจะไปสอนพิเศษที่โรงเรียนของคุณลุงแกมั๊ย แต่ฉันไม่คิดว่าเขาชอบฉัน เพราะเราก็ต่างคนต่างอยู่ แกอยู่กับเขาทุกวันรู้สึกหวั่นไหวบ้างรึยัง โบว์ทำไมแกถามอะไรแบบนี่ ฉันว่าเราไปเรียนพิเศษกันดีกว่าเดี๋ยวเข้าห้องช้าคุณลุงฉันไปรายงานคุณพ่อฉันยุ่งเลยนะ เฮ้ย!สไปรท์นั้นไงเทพบุษของแกมาโน้นแล้วใครกันเทพพระบุษของฉัน สไปรท์เป็นยังไงบ้างเป็นลมเมื่อเช้าอาการดีขึ้นรึยัง ก็ดีขึ้นแล้วขอบใจมากนะที่ช่วยฉันเมื่อเช้า ไม่เป็นไรหรอกพี่เต็มใจ โห้!ของกินเต็มมือเลยนะนี่ตกลงว่ามาเรียนหรือมาปิกนิกกันจ๊ะสาวๆ จะมาเรียนหรือมาปิกนิกก็เรื่องของฉันเกี่ยวอะไรกับนาย นายไอซ์ สไปรท์แกทำไมพูดกับพีไอซ์อย่างนั้น พี่ก็แค่เป็นห่วงอย่ากินเยอะนะสไปรท์เดี๋ยวเป็นลมอีกพี่จะอุ้มไม่ไหว กินเยอะเดี๋ยวอ้วนนะ พี่ไม่อยากมีแฟนอ้วน ใครแฟนนายยะ นายไอซ์

      วันนี้ฉันมางานเลี้ยงปีใหม่และ คริสมาสฉันได้พบกับผู้หญิงปริศนาคนนึง เธอคนนี้ช่างสวยและสง่างามเหลือเกินฉันอยากรู้จักเธอจังแต่พอฉันเดินเข้าไปไหว้เธอ ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่สนใจฉันเลย ฉันรู้สึกแย่และมีอคติกับผู้หญิงคนนี้มาก เธอคือใครกันแน่ฉันอยากจะรู้ไม่เคยมีใครเย็นชากับฉันแบบนี้มาก่อน ฉันจะต้องรู้จักเธอให้ได้ผู้หญิงปริศนาของฉัน.วันนี้ฉันพอฉันกลับมาถึงบ้านฉันก็นำรูปที่ถ่ายผู้หญิงปริศนาคนนี้ไปโพสลงในโลกsocial networkและเขียนบรรยายใต้ภาพว่า เธอคนนี้คือใครนะ สวยและมาดคุณนายมาก เธอคือผู้หญิงปริศนาของฉัน และฉันก็ได้นำเรื่องราวทั้งหมดไปเล่าให้แพรรี่ฟังแพรรี่เป็นเพื่อนสาวคนสนิทที่รับฟังปัญหาของฉันทุกเรื่อง และวันนี้แพรรี่ก็ได้ท้าทายกับฉันว่า สไปรท์เธอเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีฉันขอท้าเธอให้เธอทำให้ผู้หญิงปริศนาคนนี้ยิ้มกับเธอให้ได้ในเมื่อเธอเป็นตากล้องโรงเรียนคนทุกคนจะต้องยิ้มให้กับกล้องของเธอฉันเชื่อว่าเธอทำได้ และถ้าเธอทำได้ฉันก็ยอมทำตามใจและช่วยเหลือเธอทุกอย่าง ฉันยอมรับทุกคำท้าของแพรรี่ แต่ปัญหาอยู่ที่ฉันจะเจอผู้หญิงปริศนาคนนี้อีกเมื่อไหร่นะ และหลังจากวันนั้นไปสองเดือนเข้าสู่เดือนแห่งความรัก ฉันก็ได้พบกับผู้หญิงปริศนาอีกครั้งในงานเลี้ยง

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×